Historische achtergrond

Scampi met lookboter is vooral bekend geworden als een populair gerecht in de Franse keuken, waar het vaak wordt geserveerd in een rijke knoflookboter. De combinatie van de delicate smaak van de scampi en de krachtige smaak van knoflook en boter maakt het gerecht geliefd in vele culinaire tradities, van mediterrane tot hedendaagse Europese gerechten. Het gebruik van knoflookboter met schaaldieren is waarschijnlijk ontstaan uit de overvloed aan zowel knoflook als zeedieren in kustregio’s. Knoflook, een veelvoorkomend ingrediënt in de Europese keukens, werd vaak gecombineerd met boter om de natuurlijke smaken van zeevruchten te versterken.

Ingrediënten:

• 12 verse scampi’s (langoustines)

• Olijfolie

• Citroen

• Knoflook (2 teentjes, fijngehakt)

• Verse peterselie (gehakt)

• Zout en peper naar smaak

Bereidingswijze:

1. Voorbereiding van de scampi’s: Snijd de schalen van de scampi’s voorzichtig open, of laat ze intact, afhankelijk van je voorkeur. Verwijder de darm (de zwarte ader).

2. Marinade maken: Meng olijfolie, citroensap, knoflook, peterselie, zout en peper in een kom.

3. Marineren: Leg de scampi’s in de marinade en laat ze minimaal 30 minuten marineren in de koelkast.

4. Grillen: Verwarm een grillpan of barbecue voor. Gril de scampi’s ongeveer 2-3 minuten per kant of totdat ze een mooie roze kleur krijgen en doorgekookt zijn.

5. Serveren: Serveer de gegrilde scampi’s met extra citroenpartjes en een beetje verse peterselie voor garnering.

Claire. Delmarche

Claire Delmarche est née à Jette, a grandi à Forest et vit aujourd’hui à Saint-Josse.
Bruxelles, elle la traverse en tram, en vélo ou à pied, carnet en main et casque sur les oreilles. Formée à l’IHECS, passée par quelques rédactions « où on met plus de temps à remplir un tableau Excel qu’à écrire un article », elle a vite compris qu’elle serait plus libre en dehors des circuits classiques.

Lire aussi :  Bitterballen

Claire aime les histoires à hauteur d’humain. Celles qu’on ne voit pas dans les grands JT. Elle écrit sur la vie des quartiers, les luttes sociales, les brasseries de quartier qui ferment, les collectifs citoyens qui s’organisent, les contradictions bruxelloises qu’on adore détester.

Bilingue (et brusseleir par adoption), elle jongle entre les langues comme entre les tramways de la STIB. Elle refuse la neutralité molle et préfère le regard juste, nuancé, sincère, même s’il dérange.

Membre fondatrice de informations.brussels, elle y signe des papiers bruts, tendres ou caustiques — mais toujours vrais.
Sa devise : « Écouter avant d’écrire. Et toujours relire à voix haute. »