Historische achtergrond

Spruitjes worden al meer dan 2.000 jaar gekweekt. Ze zijn afgeleid van de wilde koolsoorten die door de oude Grieken en Romeinen werden verbouwd. Deze vroege vormen van kool evolueerden in de loop der tijd tot verschillende variëteiten, waaronder de spruitjes. Spruitjes werden rond de 13e eeuw voor het eerst in de regio van Brussel (België) gedocumenteerd. De stad Brussel wordt vaak geassocieerd met de introductie van de spruit, en daarom wordt de naam “Brusselse spruiten” vaak gebruikt. De teelt van spruitjes verspreidde zich snel naar andere delen van Europa, vooral naar Nederland, Frankrijk en Engeland.

Ingrediënten:

• 500 gram spruitjes

• 200 gram spekblokjes

• 800 gram aardappelen (voor puree)

• 50 gram boter

• 100 ml melk

• Zout en peper naar smaak

• Olijfolie om te bakken

Bereidingswijze:

1. Spruitjes voorbereiden:

   • Verwijder de harde onderkant van de spruitjes en snijd ze doormidden of in vieren als ze groot zijn.

   • Kook de spruitjes in een pan met licht gezouten water voor ongeveer 8-10 minuten, tot ze zacht maar nog een beetje stevig zijn. Giet ze af en zet ze opzij.

2. Spek bakken:

   • Verhit een beetje olijfolie in een pan en bak de spekblokjes totdat ze knapperig zijn. Dit duurt ongeveer 5-7 minuten. Haal ze uit de pan en zet ze opzij.

3. Aardappelpuree maken:

   • Schil de aardappelen en kook ze in een pan met water en een beetje zout voor 15-20 minuten, tot ze zacht zijn.

   • Giet de aardappelen af en stamp ze fijn.

   • Voeg de boter en melk toe en mix tot een romige puree. Breng op smaak met zout en peper.

4. Spruitjes bakken:

   • Verhit een beetje olijfolie in dezelfde pan waarin je het spek hebt gebakken.

   • Bak de spruitjes op hoog vuur voor 5-7 minuten, zodat ze een beetje bruin en krokant worden aan de randen.

Claire. Delmarche

Claire Delmarche est née à Jette, a grandi à Forest et vit aujourd’hui à Saint-Josse.
Bruxelles, elle la traverse en tram, en vélo ou à pied, carnet en main et casque sur les oreilles. Formée à l’IHECS, passée par quelques rédactions « où on met plus de temps à remplir un tableau Excel qu’à écrire un article », elle a vite compris qu’elle serait plus libre en dehors des circuits classiques.

Lire aussi :  Paling in het groen

Claire aime les histoires à hauteur d’humain. Celles qu’on ne voit pas dans les grands JT. Elle écrit sur la vie des quartiers, les luttes sociales, les brasseries de quartier qui ferment, les collectifs citoyens qui s’organisent, les contradictions bruxelloises qu’on adore détester.

Bilingue (et brusseleir par adoption), elle jongle entre les langues comme entre les tramways de la STIB. Elle refuse la neutralité molle et préfère le regard juste, nuancé, sincère, même s’il dérange.

Membre fondatrice de informations.brussels, elle y signe des papiers bruts, tendres ou caustiques — mais toujours vrais.
Sa devise : « Écouter avant d’écrire. Et toujours relire à voix haute. »