Historische achtergrond
Een hutsepot is een traditioneel gerecht dat zijn oorsprong heeft in de Belgische en Nederlandse keuken. Het is een stoofpot die typisch bestaat uit een mix van groenten, vlees, en vaak aardappelen of peulvruchten. De naam “hutsepot” komt van het Franse woord “hochepot”, wat een mengsel betekent, wat goed de aard van het gerecht weerspiegelt, waarbij verschillende ingrediënten door elkaar worden gekookt. Historisch gezien komt het gerecht voort uit de boerenkeuken, waarbij er gebruik werd gemaakt van de ingrediënten die voorhanden waren en makkelijk bewaard konden worden, zoals wortelen, uien, aardappelen en spek of worst. Het idee was om een gerecht te maken dat voedzaam en vullend was, vaak met overgebleven vlees of restjes van andere maaltijden.
Ingrediënten:
-
1 kg aardappelen
-
500 g wortelen
-
2 grote uien
-
50 g boter
-
Zout en peper naar smaak
-
Optioneel: een scheutje melk of room voor extra romigheid
Bereidingswijze:
-
Schil de aardappelen en snijd ze in gelijke stukken.
-
Schil de wortelen en snijd ze in schijfjes of stukken.
-
Snijd de uien in grove stukken.
-
Zet een grote pan op het vuur en voeg de aardappelen, wortelen en uien toe. Voeg water toe tot de groenten net onder staan.
-
Breng het geheel aan de kook en laat het 20 tot 30 minuten koken, of totdat de groenten gaar zijn.
-
Giet het water af, maar bewaar eventueel een beetje kookvocht voor een dunner resultaat.
-
Voeg de boter, zout en peper toe en stamp alles fijn met een stamper. Als je een romiger hutspot wilt, kun je wat melk of room toevoegen.
-
Proef en breng verder op smaak met zout en peper.
Hutspot wordt vaak geserveerd met een stukje vlees, zoals rookworst of een gehaktbal, maar je kunt het ook vegetarisch eten.

Claire Delmarche est née à Jette, a grandi à Forest et vit aujourd’hui à Saint-Josse.
Bruxelles, elle la traverse en tram, en vélo ou à pied, carnet en main et casque sur les oreilles. Formée à l’IHECS, passée par quelques rédactions « où on met plus de temps à remplir un tableau Excel qu’à écrire un article », elle a vite compris qu’elle serait plus libre en dehors des circuits classiques.
Claire aime les histoires à hauteur d’humain. Celles qu’on ne voit pas dans les grands JT. Elle écrit sur la vie des quartiers, les luttes sociales, les brasseries de quartier qui ferment, les collectifs citoyens qui s’organisent, les contradictions bruxelloises qu’on adore détester.
Bilingue (et brusseleir par adoption), elle jongle entre les langues comme entre les tramways de la STIB. Elle refuse la neutralité molle et préfère le regard juste, nuancé, sincère, même s’il dérange.
Membre fondatrice de informations.brussels, elle y signe des papiers bruts, tendres ou caustiques — mais toujours vrais.
Sa devise : « Écouter avant d’écrire. Et toujours relire à voix haute. »
0 reacties